Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ 40-50



Μάθημα 40ο:

   Ο Σύλλας, αφού κατέλαβε την Ρώμη, συγκάλεσε ένοπλος την Σύγκλητο, για να κηρύξει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τον Γάιο Μάριο εχθρό ( της πατρίδας ). Στην θέληση του κανείς δεν τόλμησε να πάει αντίθετα. Μόνος ο Κόιντος Μούκιος Σκαιβόλας, ο οιωνοσκόπος, όταν ζητήθηκε η γνώμη του σχετικά με αυτήν την υπόθεση, αρνήθηκε να ψηφίσει. Και, επιπλέον, όταν ο Σύλλας τον πίεζε απειλητικά, του είπε: « Ακόμα και αν μου δείξεις τα αγήματα των στρατιωτών με τα οποία έχεις περικυκλώσει το Βουλευτήριο, ακόμα και αν με απειλήσεις με θάνατο, εγώ όμως δεν θα κηρύξω ποτέ τον Μάριο εχθρό. Αν και είμαι γέρος και αδύναμος στο σώμα, πάντοτε όμως θυμάμαι ότι ο Μάριος έσωσε την Ρώμη και την Ιταλία ».



Μάθημα 41ο:

   Ο Κούριος και ο Φαβρίκιος, άνδρες που έζησαν στα πολύ παλιά χρόνια, και οι Οράτιοι, πολύ παλιότεροι από αυτούς, μιλούσαν με τους σύγχρονους τους καθαρά και με διαύγεια. Δεν χρησιμοποιούσαν την γλώσσα των Σικανώ και των Πελασγών, οι οποίοι λέγονται ότι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Ιταλίας, αλλά την γλώσσα της εποχής τους. Εσύ όμως, σαν να μιλάς με την μητέρα του Ευάνδρου, χρησιμοποιείς γλώσσα απαρχαιωμένη πια εδώ και πολλά χρόνια, επειδή δε θέλεις να ξέρει και να καταλαβαίνει κανείς τι λες. Γιατί δεν σωπαίνεις, ανόητε άνθρωπε, για να πετύχεις αυτό που θέλεις; Αλλά λες ότι σου αρέσει η αρχαιότητα, επειδή είναι τιμημένη και καλή και σεμνή. Έτσι λοιπόν να ζεις, όπως οι αρχαίοι άνδρες, αλλά έτσι να μιλάς, όπως οι σύγχρονοι μας. Και αυτό που έγραψε ο Γάιος Καίσαρας να έχεις πάντα στην μνήμη και στην καρδιά σου: « Σαν τον σκόπελο, έτσι να αποφεύγεις την ασυνήθιστη και πρωτάκουστη λέξη ».  


Μάθημα 42ο:

   Υπάρχουν μερικοί σε αυτήν την Σύγκλητο, που είτε δεν βλέπουν αυτά που πλησιάζουν απειλητικά, είτε κλείνουν τα μάτια σε αυτά που βλέπουν. Αυτοί εξέθρεψαν την ελπίδα του Κατιλίνα με τις επιεικείς αποφάσεις τους και ενίσχυσαν την συνωμοσία που γεννιόταν με το να μην το πιστεύουν. Ενεργώντας υπό την επιρροή τους, πολλοί, όχι μόνο φαύλοι, αλλά και άπειροι, αν τον είχα τιμωρήσει, θα έλεγαν ότι αυτό έγινε σκληρά και τυραννικά.Τώρα καταλαβαίνω ότι, αν αυτός φτάσει στο στρατόπεδο του Μάνλιου, όπου κατευθύνεται, κανείς δεν θα υπάρξει τόσο ανόητος ώστε να μην βλέπει ότι έγινε συνωμοσία, κανείς τόσο αχρείος που να μην το ομολογήσει.




Μάθημα 43ο:

   Μήπως ήρθα σε εχθρό και είμαι αιχμάλωτη στο στρατόπεδο σου; Σε τέτοιο σημείο με κατάντησε η μακρόχρονη ζωή και τα δυστυχισμένα γηρατειά μου, ώστε να σε δω πρώτα εξόριστο και μετά εχθρό; Πώς μπόρεσες να λεηλατήσεις αυτήν την χώρα που σε γέννησε και σε ανέθρεψε; Δεν σου πέρασε η οργή όταν εισέβαλες στα σύνορα της πατρίδας; Παρ’όλο που είχες έρθει με εχθρική και απειλητική διάθεση, γιατί, όταν αντίκρυσες την θέα της Ρώμης, δεν σου πέρασε αυτή η σκέψη από το μυαλό σου: « Μέσα σε εκείνα τα τείχη βρίσκεται το σπίτι και οι θεοί του σπιτιού μου, η μητέρα, η σύζυγος και τα παιδιά μου »; Αν, λοιπόν, δεν σε είχα γεννήσει, η Ρώμη δεν θα βρίσκονταν πολιορκημένη. Αν δεν είχα γιό, θα πέθαινα ελεύθερη σε ελεύθερη πατρίδα. Εγώ δεν μπορώ πια να πάθω τίποτα, ούτε θα είμαι για πολύ ακόμα δυστυχισμένη. Αντίθετα, αυτούς, αν συνεχίσεις, τους περιμένει είτε πρόω-ρος θάνατος, είτε μακρόχρονη σκλαβιά.




Μάθημα 44ο:

   Αυτή είναι η ζωή των τυράννων, στην οποία δεν μπορεί να υπάρξει καμία εμπιστοσύνη, καμία αγάπη, καμία πίστη σε σταθερή φιλία. Οι τύραννοι πάντα υποπτεύονται και ανησυχούν για όλα. Σε αυτούς δεν έχει καμία θέση η φιλία. Γιατί δεν ξέρω ποιός μπορεί να αγαπάει αυτόν τον οποίο φοβάται ή αυτόν που νομίζει ότι τον φοβάται. Στους τυράννους δείχνουν όμως υποκριτικό σεβασμό, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα. Αλλά, αν τύχει να χάσουν την εξουσία, όπως συμβαίνει συνήθως, τότε γίνεται αντιληπτό πόσο υπήρξαν στερημένοι από φίλους. Ισχύει αυτό που λένε ότι είπε ο Ταρκύνιος όταν ήταν εξόριστος: « Τότε κατάλαβα ποιούς είχα πιστούς φίλους, ποιούς άπιστους, όταν δεν μπορούσα πια να ανταποδώσω την χάρη ούτε σε αυτούς, ούτε σε εκείνους ».



Μάθημα 45ο:

   Ο Καίσαρας πληροφορείτε από τους αιχμαλώτους τι συμβαίνει στο στρατόπεδο του Κικέρωνα και πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση. Τότε, πείθει κάποιον από τους Γαλάτες ιππείς να μεταφέρει μια επιστολή στον Κικέρωνα.Φροντίζει και προνοεί να μην μαθευτούν τα σχέδια μας από τους εχθρούς αν η επιστολή πέσει στα χέρια του εχθρού. Για αυτόν τον λόγο στέλνε την επιστολή γραμμένη στα ελληνικά. Συμβουλεύει τον απεσταλμένο, αν δεν μπορέσει να πλησιάσει, να δέσει την επιστολή στον ιμάντα του ακοντίου και να το ρίξει μέσα στο στρατόπεδο.Στην επιστολή γράφει ότι θα έρθει γρήγορα με τις λεγεώνες του. Ο Γαλάτης, επειδή φοβήθηκε τον κίνδυνο, αποφάσισε να ρίξει το ακόντιο. Αυτό τυχαία καρφώθηκε σε έναν πύργο και τρεις μέρες αργότερα το είδε κάποιος στρατιώτης και το μετέφερε στον Κικέρωνα. Εκείνος διάβασε όλη την επιστολή και προέτρεψε τους στρατιώτες να ελπίζουν στην σωτηρία τους.



Μάθημα 46ο:

   Οι φιλόσοφοι πιστεύουν ότι ο κόσμος κυβερνιέται από την βούληση των θεών. Νομίζουν ότι αυτός είναι κάτι σαν κοινή πόλη και πολιτεία των ανθρώπων και των θεών και ότι ο καθένας από εμάς αποτελεί μέρος αυτού του κόσμου. Από αυτό το δεδομένο συμπεραίνεται από την φύση εκείνο, να βάζουμε δηλαδή το κοινό καλό πάνω από το δικό μας. Γιατί, όπως οι νόμοι βάζουν την γενική ευημερία πάνω από την ατομική, έτσι ο καλός άνθρωπος και ο σοφός και αυτός που υπακούει στους νόμους φροντίζει για το γενικό συμφέρον περισσότερο παρά για ενός οποιουδήποτε ή για τον ίδιο του τον εαυτό. Και δεν πρέπει να επικρίνεται περισσότερο ο προδότης της πατρίδας παρά ο προδότης του κοινού συμφέροντος ή ο λιποτάκτης από τη γενική ευημερία για χάρη της ατομικής του ωφέλειας και ευημερίας. Έτσι συμβαίνει να είναι αξιέπαινος αυτός που πέφτει για την πατρίδα, επειδή ταιριάζει να είναι πιο αγαπητή η πατρίδα σε εμάς παρά εμείς οι ίδιοι.




Μάθημα 47ο:

   Η Ιουλία, η κόρη του Αυγούστου, είχε αρχίσει να έχει πρόωρα άσπρες τρίχες, τις οποίες συνήθιζε να βγάζει κρυφά. Όταν ο Αύγουστος άκουσε αυτό το πράγμα, θέλησε να αποθαρρύνει την κόρη του από το να κάνει αυτό. Με αυτό το σχέδιο εμφνίστηκε κάποτε απρόοπτα και ξαφνικά και έπιασε τις κομμώτριες επ’αυτοφώρω. Παρόλο που ανακάλυψε άσπρες τρίχες πάνω στα φορέματα τους, όμως προσποιήθηκε ότι δεν τις είδε και με άλλες κουβέντες παρέτεινε τον χρόνο, ώσπου έφερε την συζήτηση στην ηλικία της. Τότε, ρώτησε την κόρη του αν μετά από χρόνια προτιμά να είναι ασπρομάλλα ή φαλακρή. Όταν εκείνη απάντησε « εγώ, πατέρα, προτιμώ να είμαι ασπρομάλλα », ο πατέρας της πρόβαλε σε εκείνη το εξής ψεύτικο επιχείρημα: « Δεν αμφιβάλλω ότι δεν θέλεις να είσαι φαλακρή. Γιατί, λοιπόν, δεν φοβάσαι μήπως αυτές εδώ σε κάνουν φαλακρή;»

Μάθημα 48ο:

   Κάποιος Λουζιτανός είχε δώσει ως δώρο στον Σερτώριο ένα άσπρο ελάφι ξεχωριστής ομορφιάς. Ο Σερτώριος έπεισε τους πάντες ότι το ελάφι, κατευθυνόμενο από την βούληση της Άρτεμης, συζητούσε μαζί του και του υποδείκνυε όσα ήταν χρήσιμο να γίνουν. Αν φαινόταν σε αυτό κάτι σκληρό, το οποίο έπρεπε να διατάξει τους στρατιώτες του να κάνουν, διακήρυττε ότι τον είχε συμβουλεύσει το ελάφι. Κάποια μέρα αυτό το ελάφι χάθηκε και πίστεψαν ότι είχε χαθεί. Όταν κάποιος ανήγγειλε στον Σερτώριο ότι το ελάφι είχε βρεθεί, ο Σερτώριος τον διάταξε να το κρατήσει κρυφό. Επιπλέον τον καθοδήγησε να το αφήσει ξαφνικά ελεύθερο την επόμενη μέρα στο μέρος που θα βρισκόταν ο ίδιος και οι φίλοι του. Την επόμενη μέρα ο Σερτώριος, αφού δέχτηκε τους φίλους του στην κρεββατοκάμαρα του, τους είπε ότι είχε ονειρευτεί ότι το ελάφι, το οποίο είχε χαθεί, επέστρεψε σε αυτόν. Όταν το ελάφι, αφού αφέθηκε ελεύθερο από τον δούλο, όρμησε στην κρεββατοκάμαρα του Σερτώριο, προκάλεσε μεγάλο θαυμασμό.




Μάθημα 49ο:

   Όταν η Πορκία, η σύζυγος του Βρούτου, είχε μάθει το σχέδιο του άνδρα της να δολοφονήσει τον Καίσαρα, ζήτησε ένα ξυράφι μανικιουρίστα τάχα για να κόψει τα νύχια της και αυτοτραυματίστηκε με αυτό, επειδή της γλίστρησε δήθεν κατά τύχη. Αργότερα, ο Βρούτος, όταν τον κάλεσαν στην κρεββατοκάμαρα της με φωνές οι υπηρέτριες, ήρθε για να την μαλώσει επειδή τάχα είχε κλέψει την τέχνη του μανικιουρίστα. Σε αυτόν η Πορκία είπε κρυφά: « Αυτό δεν ήταν ( μία ) ασυλλόγιστη πράξη μου, αλλά ασφαλέστατη απόδειξη της αγάπης μου για σένα, που μηχανεύεσαι τέτοιο σχέδιο: θέλησα, δηλαδή, να δοκιμάσω με πόση αταραξία θα σκοτωνόμουν με το ξίφος αν το σχέδιο σου δεν είχε πάει κατ’ευχήν ».




Μάθημα 50ο:

  Όταν οι ύπατοι Σέβιος Σουλπίκιος Γάλβας και Αυρήλιος Κόττας φιλονικούσαν στην Σύγκλητο για το ποιός από τους δύο θα στέλνονταν στην Ισπανία εναντίον του Βιριάθου, υπήρχε μεγάλη διαφωνία ανάμεσα στους Συγκλητικούς, καθώς άλλοι μιλούσαν υπέρ του Γάλβα και άλλοι υπέρ του Κόττα. Μόνο ο Πόπλιος Σκιπίωνας Αιμιλιανός διαφώνησε με ολόκληρη την Σύγκλητο: « Κανένας από τους δύο », είπε, « κρίνω ότι δεν πρέπει να σταλεί, επειδή ο ένας δεν έχει τίποτα και για τον άλλο τίποτα δεν είναι αρκετό ». Δηλαδή, ο Σκιπίωνας Αιμιλιανός θεωρούσε εξίσου κακούς συμβούλους της εξουσίας την φτώχεια και την πλεονεξία. Επειδή είχε διατυπώσει αυτήν την πρόταση με μεγάλη σοβαρότητα και χωρίς καμία κακία, ο Σκιπίωνας κατόρθωσε να μην σταλεί κανένας από τους δύο στην επαρχία.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Έκθεση Γ' Λυκείου Ι - μια εναλλακτική προσέγγιση

Πλησιάζουν οι εξετάσεις και ώρα είναι για να παρουσιάσουμε απλές και εναλλακτικές λύσεις για μια ευχάριστη (ε, όσο πιο απλά γίνεται...) επανάληψη με υλικό που μπορεί κανείς εύκολα να βρει στο διαδίκτυο.

Σε αυτό το λινκ μπορείτε να βρείτε ορισμένα βασικά στοιχεία για το μάθημα της Έκφρασης - Έκθεσης Γ' Λυκείου, με μία διαφορετική προσέγγιση.

Αν όμως θέλετε μία απλή παράθεση βημάτων για τη συγγραφή ενός δοκιμίου, τσεκάρετε παρακάτω: